Umutlar Döndü Birer İğdeye, Geçti Bor'un Pazarı Sür Eşeği Niğde'ye

Başta kavak yelleri estiği günler hani?
Umduğumuz neşeler, şerefler, günler hani?
Beklenilen alaylı, şanlı düğünler hani?
Servi gibi ümitler döndü birer iğdeye,
Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye!


Sende cevher varmış, onu herkes ne bilsin?
Kimler böyle züğürdün huzurunda eğilsin,
Şöyle bir dairede müdür bile değilsin,
Ne çıkar öğrenmişsen mesahası (piy) diye,
Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye!


Bilmem ki ne olmaktı senin gayen, maksadın?
Fare gibi kitaplar arasında yaşadın,
Ne dans ettin, eğlendin, ne de sevdin kız-kadın,
Kim derdi hey serseri gençliğine kıy diye,
Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye!


Gönül ne çalgı ister ne eğlence, ne de dans,
Ne güzel kadınların önlerinde reverans,
Kapandıkça kapandı bunca yıldur kahpe şans,
İhtiyarlık gölgesi perde çekti dideye,
Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye!


Fırsatı iyi kolla sakın olma dangalak,
Genç iken vur partiyi, durma, ye, keyfine bak,
Sonra iç şampanyalar, viskiler bardak bardak,
Dokunuyor üç kadeh şimdi bizim mideye,
Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye!


Hasanın böreğine vaktinde yetişmeli,
Hiç durmadan gövdeye atıştırıp şişmeli, 
Yanıp da kavulmadan mükemmelen pişmeli,
Sonra almazlar seni hiçbir yere çiy diye,
Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye!


Namdar Rahmi Karatay