Harcadım Hayatımı Beş Paralık Fiş Gibi

Keşiş’in eteğinde yaşadım keşiş gibi,

Bir lokma, bir hırkaya hu diyen derviş gibi,

Ara sıra destanlar yazarım bir iş gibi,

Bu aleme maksatsız seyr için gelmiş gibi,

Harcadım hayatımı beş paralık iş gibi …

Bu hayat pokerinde bize ancak pas düştü,

Elime per gelmedi, ellere ful-as düştü,

Şimdi artık mohvolan ömrüm gibi yas düştü.

Bu oyunda ben neyim? Tam mahvolmuş bir adam,

Kiminde kare-vale, kiminde var kare-dam,

Bir blöfle rest dedim, yıkıldı başıma dam,

Umutlarım önümde devrildi kiriş gibi,

Harcadım hayatımı beş paralık fiş gibi…

Ne kazançlar ummuştum girerken bu oyuna,

Üstün eller vurdular, hiç durmadan boyuna,

Şimdi tamam benzedim kurbanlık koyuna,

Herkes tapınıyorken kendine fetiş gibi,

Harcadım hayatımı beş paralık fiş gibi.

Hep zarara uğradım, oynadımsa kaç seans,

Ben pot dedim, başkası yaptı beş misli rölans,

Kör olsun, uğramadı bir kereceik kahpe şans,

Bütün meziyetlerim battı bana şiş gibi,

Harcadım hayatımı beş paralık fiş gibi.

Saadet uma uma geçti ömrün yarısı,

Bilmem niçin düşmüyor bana darısı,

Balarası olamadım oldum eşekarısı…

Herkes çalışm satarken canlı bir afiş gibi,

Ben kendimi harcadım beş paralık fiş gibi.

Namdar Rahmi Karatay