İsyan günlerinde yarım kalan aşk beni etkiledi. Dedim ya, İsmail'i kırmak istemezdim. Vicdanımın dalgalanmasına daha fazla karşı koyamayarak soluğu yine danışmanımda aldım. Olanları bir çırpıda anlattım ve bana söylediklerini aynen aktarıyorum. Gün olur da birgün unutmayayım diye:
-Kırmak için çaba sarfetmesen de o kırılacak zaten. Nezaket için ona her yaklaşman onu kıracak. Nezaket olarak birine istemediğin halde cevap yazman tıpkı nezaket için tecavüze hayır dememene benzer. İstemediğin şeyleri söyleyebilmelisin, önemli olan senin ne hissettiğin...
-Farkındalığı çok yüksek birisin ama bunu kullanmıyorsun..
-Birkaç rötuşla inanılmaz çekici bir kadın olabilirsin. Buram buram parfüm kokan bir kadın inanılmaz çekicidir. Senin bunları zaman kaynı olarak görmen, öyle alışmış olduğundan.. Zaman nedir ki? Yatay bir düzlem... Üzerindesin ve istesen de istemesen de hareket ediyor o zaten... Çok da önemseme o kadar..
-Kardeşinin sana bu İsmail Abi olayında yaptığı baskı senin onun gözünde yarattığın izlenimle alakalı.. Onun gözünde sen, iyi kötü birisini bulup evlenmek durumunda olan kezbansın. Bir ilişkiden yaşayacağın zevki, birşeyler hissetmeni önemsemiyor. Bu, onun "aşk zaten bitiyor" yargısından belli. Bir an önce birini bulsun, çocuk doğursun, zaten yaşında geçiyor.. Ahh bu yargılar ahhh... Dik dur bunlara prim verme !!
-Başkalarının düşünceleri ile değil kendi düşüncelerinle hareket et... Her zaman !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder