Dün hayatımda ilk kez, bir bebek bekleyenin; bebek beklediği haberini bebek bekleyenle beraber aldım. Nasıl tarifsiz bir mutluluktu anlatamam bebek bekleyen ben olmadığım halde. İçimden bir şeyler koptu gitti acaba benim böyle bir anım olabilecek mi diye? Yalan dünyada, geldik orta yaşların başlarına… Henüz hayatımda çok istediğim halde bir “adam” bile yokken bebek sahibi olmak kutupta yaz gibi upuzak… Oysa ne çok isterdim bir sevda kurabilmeyi ve bu sevdayı bir bebekle taçlandırabilmeyi… Olmayınca olmuyor be ne yapsan. Ne kadar istesen de bir türlü açılmıyor bu “yaşam” dediğin kapan… Beynimin tüm olumlamaları, ruhumun tüm çağırışları ile kalbimin diğer yarısı ve minik lalişime…
Umarım çok çok yakınlardasınızdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder