Nicedir durulttuğum içimin suları yeniden dalgalandı…
Hep alışık olduğum yalnızlıklar bir isme bağlandı…
Kalbim uzun süredir atamadığı ritimde, bünyem her nekahet dönemindeki gibi uykusuz, iştahsız…
Duyduklarıma, gördüklerime saçma dediğim anlar benim başımda…
Tüm anlamsızlıkları, gel-gitleri, dengesizlikleriyle aşk yeniden canımda…
Bu sefer yaşatmaya çalıştığım, bugüne kadar olanlardan daha fazla bir “olmazlıklar zinciri” aslında…
Şehir farklı, ortam farklı, yetiştirilme farklı, kişilik farklı…
Tüm bu farklara rağmen ismini ismimin yanına koyduğum bir adam…
Diğerleri akşam yemeğine çıkma teklifi edemezken bana ilk anlardan geleceğimizin tasvirini yapan, şakayla karışık bir evlilik teklifini de araya sıkıştıran, ömrümün akdenizi… Biliyorum her şey çok başında ve şu an için anlam boyutu kazanmamış durumda ama tüm bunlara rağmen :
Ben özledim galiba seni
Bu yüzden bu kadar sitemlerim
Sen üzülme acıdan bu sözlerim
Karşımda görsem dolar gözlerim
Gel lütfen….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder